Απ’ τα ποικίλα αντικείμενα των Μετεωρολογικών του Αριστοτέλους, η διάλεξη εστιάζει στην κατεξοχήν Μετεωρολογία. Μετά από έναν σχολιασμό της Αριστοτελικής Μεθόδου, παρουσιάζονται οι Αριστοτελικές αντιλήψεις για το σύνολο του Κόσμου, ακολουθεί δε η ανάλυση των εξής φαινομένων.
- Τα φωτεινά ουράνια φαινόμενα: Υγρά και θερμή αναθυμίασις, διάττοντες αστέρες, κομήτες, γαλαητόχρους ζώνη, άλως, ίρις.
- Ο κύκλος του ύδατος: Εξάτμηση, νεφοποίηση, κατακρήμνιση, ψακάς, νετός, χιών, χάλαζα, ομίχλη, δρόσος, πάχνη, αστραπή, βροντή.
- Ποταμοί, θάλασσα, άνεμοι: Διήθηση και διύλιση βροχής, δημιουργία ποταμών, εκβολές στη θάλασσα, αλμυρότητα, μηχανισμός γενέσεως Ανέμων.
- Σεισμοί: Άλλη μια προσπάθεια των Αρχαίων Ελλήνων να συνδέσουν τους σεισμούς με φυσικά αίτια – μέχρι και την απόπειρα προγνωστικών φαινομένων.
