Αν οι όροι «σέρβικος», «νεοελληνικός», «βουλγαρικός», «ρουμανικός» ή «οθωμανικός» Δια-φωτισμός έχουν καθιερωθεί και μοιάζουν ως εκ τούτου προφανείς, η σημασία τους δεν παύει ωστόσο να εγείρει ερωτήματα. Το συνέδριο αυτό αποτελεί μια ευκαιρία για να εξετάσουμε με ποιούς τρόπους ο «Διαφωτισμός» (που είθισται να εκλαμβάνεται ως διακριτή ιστορική κατηγορία ή και ως στάδιο της παγκόσμιας ιστορίας), εγγράφεται στις τοπικές ιστορίες και συγκεκριμένα στις ιστορικές, φιλοσοφικές, λογοτεχνικές ή οικονομικές αφηγήσεις του 19ου και 20ου αιώνα.

Αναζητώντας τις διαδικασίες εθνικοποίησης των Φώτων, μελετώντας τις προβληματικές που αναπτύχθηκαν σε διαφορετικά μεταξύ τους γλωσσικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα, επιστρέφουμε αναπόδραστα σε ερωτήσεις όπως: Γιατί τα Φώτα; Για ποια Φώτα ακριβώς πρόκειται;

Η ανάλυση των «καθ’ημάς» Διαφωτισμών, η μελέτη δηλαδή μιας σειράς εξαιρετικά γόνιμων κειμένων (πρωτότυπους στοχασμούς και ερμηνείες, μεταφράσεις ή παραφράσεις) δεν είναι διόλου αυτονόητη και δεδομένη. Σε μια τέτοια προοπτική θα χρειαστεί ίσως ακόμη, να ξανασκεφτούμε κριτικά τα αντιθετικά ζεύγη που επιβλήθηκαν (εκ των υστέρων) από διάφορες σχολές σκέψης: ορθός λόγος/προκαταλήψεις, κοσμοπολιτισμός/εθνική ιδιαιτερότητα, καθολικότητα/ιστορικός σχετικισμός.

Συμμετέχουν:

• Bertrand Binoche : Νέα απάντηση στο ερώτημα: Τι είναι τα Φώτα; 
• Χρήστος Χατζηιωσήφ : Ο ιστορικός και ο κυρίαρχος
• Franck Salaün : Εθνικοποιείται ο Διαφωτισμός;
• Jean-Pierre Schandeler : Επιστρατεύοντας» το Διαφωτισμό: παραδείγματα σύγχρονων κρίσεων

Συντονισμός : Χρυσάνθη Αυλάμη

ναρκτήριες ομιλίες: ο Διαφωτισμός σήμερα