Η Μαρία Χαμάλη γεννήθηκε στη Λευκωσία. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Νεοελληνικών και Βυζαντινών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου και κάτοχος Μεταπτυχιακού και Διδακτορικού τίτλου του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 2003 εργάζεται ως Kαθηγήτρια ελληνικής φιλολογίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση Κύπρου, ως Θεατρολόγος (συνεργασία με θεατρικούς οργανισμούς και θεατρικές ομάδες στην Κύπρο και την Ελλάδα για τη συγγραφή θεατρικών προγραμμάτων) και από το 2017 ως κριτικός θεάτρου στην εφημερίδα Πολίτης όπου αρθρογραφεί για κυπριακές, ελληνικές και διεθνείς θεατρικές παραγωγές.  Από το 2018 μέχρι το 2020 εργάστηκε στο Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας, ως Σύμβουλος Λογοτεχνίας, ενώ υπήρξε μέλος της Κριτικής Επιτροπής Βραβείων ΘΟΚ για τις χρονιές 2017 και 2019. Από το 2019 είναι μέλος του Ομίλου Λογοτεχνίας και Κριτικής Κύπρου. Έχει συμμετάσχει σε θεατρολογικά και λογοτεχνικά συνέδρια στην Κύπρο, την Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ άρθρα της είναι δημοσιευμένα σε επιστημονικά περιοδικά και σε πρακτικά συνεδρίων και ημερίδων.

Το μελέτημα διερευνά τη δημιουργία της αμερικανικής δραματουργίας μέσα από τους τρεις μείζονες εκπροσώπους της, τον Eugene O'Neill, τον Tennessee Williams και τον Arthur Miller, συσχετίζοντας τα έργα τους με την κατάρρευση των εθνικών μύθων και, κυρίως, αυτόν του american dream.  Ταυτόχρονα, διερευνά την πορεία πρόσληψης των τριών δραματουργών στην Ελλάδα, αφού από το 1931 που πρωτοπαρουσιάζεται το έργο Πόθοι κάτω από τις λεύκες του O'Neill, μέχρι το 1965 που παρουσιάζεται το Ταξίδι μακριάς μέρας μέσα στη νύχτα και πάλι του O'Neill, το ελληνικό κοινό έρχεται σε επαφή με τα σημαντικότερα έργα των τριών συγγραφέων.  Η πρόσληψη των τριών δραματουργών εντάσσεται μέσα σε ένα ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο, το οποίο καθορίζεται από τις εκάστοτε πολιτικές και οικονομικές εξαρτήσεις της Ελλάδας από την Αμερική.  Επιπλέον, επιχειρεί να φωτίσει τις διόδους εισδοχής του αμερικανικού θεάτρου στη χώρα, να ανακαλύψει τα πρόσωπα ­κλειδιά, και να το ερμηνεύσει σε σχέση με την πορεία πρόσληψής του σε Αμερική και Ευρώπη, αναδεικνύοντάς το σε σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του σύγχρονου θεάτρου στην Ελλάδα.