Ο Ανάβλοχος είναι μια ορεινή κορυφογραμμή στην περιοχή του Λασιθίου, στην ανατολική Κρήτη, που εποπτεύει το χωριό Βραχάσι και την κοιλάδα του Μιραμπέλλου. Λόγω της μακράς διάρκειας (περίπου 1200-650 π.Χ.) της οικιστικής του χρήσης, της θέσης του ανάμεσα στους παράκτιους οικισμούς της Ύστερης Εποχής του Χαλκού στο Σίσι και τα Μάλια και τις Αρχαϊκές πόλεις της Δρήρου και της Μιλάτου, καθώς και λόγω για της έκτασης και της φύσης των καταλοίπων του, ο Ανάβλοχος αποτελεί μια εξαιρετική περίπτωση μελέτης μιας καίριας περιόδου της ελληνικής ιστορίας, που οδηγεί στη μετάβαση από τα ανάκτορα στις πόλεις. Μετά από μια διετή προκαταρκτική έρευνα (2015-2016), η Γαλλική Σχολή Αθηνών ξεκίνησε ένα πενταετές (2017-2021) Πρόγραμμα συστηματικών ανασκαφών στον Ανάβλοχο. Με την ταυτόχρονη εξερεύνηση των οικιστικών, ταφικών και θρησκευτικών χώρων της αρχαίας θέσης, το Πρόγραμμα του Αναβλόχου στοχεύει στην ανασύσταση της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης μιας κρητικής προ-αστικής κοινότητας. Πιο συγκεκριμένα, το Πρόγραμμα επιδιώκει να εξετάσει τον σχηματισμό και τον μετασχηματισμό των κοινωνικών ομάδων που εγκαθιδρύθηκαν στον Ανάβλοχο κατά τη διάρκεια της μετάβασης από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού στην Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου.
Αυτή η διάλεξη θα παρουσιάσει συνοπτικά τις κυριότερες ανακαλύψεις των τριών πρώτων ετών της ανασκαφικής αποστολής: τους τύμβους και άλλες ταφικές δομές της νεκρόπολης, μια ολόκληρη και ξεχωριστή συνοικία του οικισμού (Quartier de la Forge), ένα ιερό με θρανίο στο μέσον της οδού μεταξύ του οικισμού και της νεκρόπολης, καθώς και δύο αναθηματικούς αποθέτες στην κορυφή του λόφου.
