Τον Μάιο, ο ιστορικός Serge Gruzinski, πρωτοπόρος της παγκόσμιας και διακρατικής ιστορίας, μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι μέσα στον χρόνο και τον χώρο προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τον ευρωπαϊκό πολιτισμό μας.

Ο Serge Gruzinski είναι ομότιμος διευθυντής ερευνών στο CNRS και την École des hautes études en sciences sociales (EHESS). Έχει εκπονήσει σημαντικό ερευνητικό έργο σχετικά με την παγκοσμιοποίηση της Ιβηρικής Χερσονήσου και την ιστορία των κοινωνιών της αποικιακής Αμερικής, το οποίο έχει μεταφραστεί σε πολλές χώρες. Υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους που εισήγαγε τη μελέτη της παγκόσμιας και διακρατικής ιστορίας και έκανε γνωστές τις έρευνες σχετικά με την έννοια της «επιμειξίας» και των διασυνοριακών πολιτισμικών «διακινήσεων».

Διακρίθηκε με το αργυρό μετάλλιο έρευνας του CNRS το 1996.

Το 2015, η Διεθνής Επιτροπή Ιστορικών Επιστημών του απένειμε το CISH History Prize.

Για τον Serge Gruzinski: «Το μέλλον είναι ένας καθρέφτης όπου αντανακλάται το παρελθόν».

Το βιβλίο του, L’histoire, pour quoi faire? (2015), μας προτρέπει να διαβάσουμε τις πολλαπλές ανατροπές που επηρεάζουν τις σύγχρονες κοινωνίες υπό το πρίσμα του παρελθόντος.

Η διάλεξή του μας προσκαλεί να δούμε την κουλτούρα μας με άλλη οπτική.

Αφορμή για τη διάλεξή του αποτελεί η εκπληκτική ανακάλυψή του: οι αυτόχθονες ελίτ και οι μιγάδες του αποικιακού Μεξικού γνώριζαν τον Αίσωπο και τον Πλούταρχο. Με γνώμονα αυτή την παρατήρηση, προτείνει να ορίσουμε τί σημαίνει μια παγκόσμια συνείδηση κατά το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα. Θα θέσει το ερώτημα του κατά πόσο η διάδοση της ευρωπαϊκής Αναγέννησης στις αμερικανικές ακτές θα μας βοηθά να ορίσουμε καλύτερα τί μπορούσε και τί θα μπορούσε να 

Τον Μάιο, ο ιστορικός Serge Gruzinski, πρωτοπόρος της παγκόσμιας και διακρατικής ιστορίας, μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι μέσα στον χρόνο και τον χώρο προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τον ευρωπαϊκό πολιτισμό μας.

Ο Serge Gruzinski είναι ομότιμος διευθυντής ερευνών στο CNRS και την École des hautes études en sciences sociales (EHESS). Έχει εκπονήσει σημαντικό ερευνητικό έργο σχετικά με την παγκοσμιοποίηση της Ιβηρικής Χερσονήσου και την ιστορία των κοινωνιών της αποικιακής Αμερικής, το οποίο έχει μεταφραστεί σε πολλές χώρες. Υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους που εισήγαγε τη μελέτη της παγκόσμιας και διακρατικής ιστορίας και έκανε γνωστές τις έρευνες σχετικά με την έννοια της «επιμειξίας» και των διασυνοριακών πολιτισμικών «διακινήσεων».

Διακρίθηκε με το αργυρό μετάλλιο έρευνας του CNRS το 1996.

Το 2015, η Διεθνής Επιτροπή Ιστορικών Επιστημών του απένειμε το CISH History Prize.

Για τον Serge Gruzinski: «Το μέλλον είναι ένας καθρέφτης όπου αντανακλάται το παρελθόν».

Το βιβλίο του, L’histoire, pour quoi faire? (2015), μας προτρέπει να διαβάσουμε τις πολλαπλές ανατροπές που επηρεάζουν τις σύγχρονες κοινωνίες υπό το πρίσμα του παρελθόντος.

Η διάλεξή του μας προσκαλεί να δούμε την κουλτούρα μας με άλλη οπτική.

Αφορμή για τη διάλεξή του αποτελεί η εκπληκτική ανακάλυψή του: οι αυτόχθονες ελίτ και οι μιγάδες του αποικιακού Μεξικού γνώριζαν τον Αίσωπο και τον Πλούταρχο. Με γνώμονα αυτή την παρατήρηση, προτείνει να ορίσουμε τί σημαίνει μια παγκόσμια συνείδηση κατά το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα. Θα θέσει το ερώτημα του κατά πόσο η διάδοση της ευρωπαϊκής Αναγέννησης στις αμερικανικές ακτές θα μας βοηθά να ορίσουμε καλύτερα τί μπορούσε και τί θα μπορούσε να