Ποικίλα ρεύματα και ομάδες του χριστιανικού χώρου έχουν διαμορφώσει ένα μεγάλο εύρος σχέσεων με τις θρησκείες, από την απόρριψη και τη σύγκρουση μέχρι τη συνύπαρξη και την αναμέτρηση μέσα από τον διάλογο. Οι στάσεις αυτές εντοπίζονται, με διαφορετική ένταση, σε όλο τα διάβα της ιστορίας, ιδιαίτερα όμως ο σχετικός θεολογικός προβληματισμός αναπτύχθηκε τον 20ό αιώνα, οπότε και διαμορφώθηκε η λεγόμενη «θεολογία των θρησκειών», με πολλές συνηγορίες και πολλές αμφισβητήσεις. Βασικά ερωτήματα που έχουν αναδυθεί είναι, αν ο Χριστιανισμός χρειάζεται να εγκαταλείψει τις αξιώσεις του για την Αλήθεια προκειμένου να συνυπάρξει σήμερα με την ετεροδοξία σε ανοιχτές κοινωνίες, ή μήπως ακριβώς οι αξιώσεις του αυτές του δίνουν τη δυνατότητα (και τον επιφορτίζουν με το χρέος) μιας μαρτυρίας, η οποία ούτε αποσιωπά τις διαφορές, αλλά ούτε και υποκαθιστά τον ζωντανό Θεό.