Αυτός ο κύκλος πέντε μαθημάτων έχει ως αντικείμενό του την εξέταση τής σχέσης ανάμεσα στους, κατά κοινή παραδοχή, κορυφαίους δημιουργούς τής νεότερης ποιητικής παράδοσής μας: Σολωμός, Κάλβος, Παλαμάς, Καβάφης, Σεφέρης και Ελύτης. Κύριος στόχος τής εξέτασης τού έργου τους είναι η ανάδειξη των στοιχείων τόσο τής ασυνέχειας όσο και τής συνέχειας μεταξύ τους. Αν τα προφανή στοιχεία τής ασυνέχειας, τής υπέρβασης τού ποιητικού παρελθόντος ή και τής ρήξης με αυτό βασίζονται στην παραδοσιακή (γραμμική ή αιτιοκρατική) αντίληψη για την εξέλιξη τής λογοτεχνικής ιστορίας, τα βαθύτερα στοιχεία τής συνέχειας προκύπτουν από μιαν εναλλακτική θεώρηση τής ποιητικής μας ιστορίας, στηριγμένη στις εκλεκτικές συγγένειες μεταξύ εκ πρώτης όψεως διαφορετικών ποιητών.