Λίγα λόγια για τη διάλεξη

Σε αυτή την ομιλία θα εμβαθύνουμε στην ιστορία της οθωμανικής αρχιτεκτονικής στο άκρο της Αυτοκρατορίας, μέσω των παραγγελιών του Αλή Πασά της Ηπείρου. Την παραμονή της Ελληνικής Επανάστασης, ο ανερχόμενος αυτός κυβερνήτης ανέλαβε τη διακυβέρνηση μιας εκτενούς περιοχής που περιλάμβανε αυτό που σήμερα αποτελεί μεγάλο μέρος της βόρειας Ελλάδας και της νότιας Αλβανίας. Ο Αλή Πασάς άλλαξε ριζικά αυτή την περιοχή με την επαναστατική του προσέγγιση στην αρχιτεκτονική, η οποία από τη μια λειτουργούσε εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά συνάμα ανταγωνιζόταν και προκαλούσε την άρχουσα τάξη. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στις επιγραφές που κοσμούν κτίρια και μνημεία. Μέχρι τον δέκατο ένατο αιώνα υπήρχαν αυστηρά πρότυπα για το περιεχόμενο και τη μορφή δημόσιων κειμένων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, και ο Αλή Πασάς αμφισβήτησε αυτούς τους κανόνες σε κάθε ευκαιρία. Η παρουσίαση αυτή θα εξετάσει πώς ο Αλή Πασάς παρήγγειλε πολλές επιγραφές σε ελληνικό στίχο, -μια μορφή που παραπέμπει σε τοπικά λαϊκά τραγούδι-, και οι οποίες τονίζουν τις τοπικές ρίζες του και τη νομιμότητα της εξουσίας του. Αυτά τα κείμενα αποτελούν σημαντική υλική μαρτυρία για τις προσπάθειες του να εγγράψει το προσωπικό του είδος πολιτικής στο τοπίο της Ηπείρου.

Η ομιλία θα γίνει στα αγγλικά.

Λίγα λόγια για την ομιλήτρια

Η Emily Neumeier είναι Επίκουρη Καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Temple της Φιλαδέλφεια, με ειδίκευση στην τέχνη και την αρχιτεκτονική της ανατολικής Μεσογείου κατά την οθωμανική περίοδο. Έχει γράψει το βιβλίο Architectural Revolution on the Ottoman Frontier: Greece and Albania in the Age of Ali Pasha [Αρχιτεκτονική Επανάσταση στα Οθωμανικά Σύνορα: Ελλάδα και Αλβανία στην Εποχή του Αλή Πασά] (Penn State Press, 2025) και είναι συν-επιμελήτρια του τόμου Hagia Sophia in the Long Nineteenth Century [Η Αγία Σοφία στον μακρύ Δέκατο Ένατο Αιώνα] (Edinburgh University Press, 2024). Για την έρευνά της σε αρχεία και το πεδίο έχει χρηματοδοτηθεί από το National Endowment for the Humanities, το Getty Research Institute, το American Council of Learned Societies, το American Research Institute στην Τουρκία και το Πρόγραμμα Fulbright. Πριν το Πανεπιστήμιο Temple, ήταν συνεργάτης στην ερευνητική ομάδα του Max Planck “Objects in the Contact Zone: The Cross-Cultural Lives of Things” στο Ινστιτούτο Ιστορίας της Τέχνης στη Φλωρεντία.