Ο αρχαϊκός Παρθενώνας στην αθηναϊκή Ακρόπολη αποτελεί, ακόμα και σήμερα, ένα από τα πλέον επίμαχα ζητήματα της έρευνας της κλασικής αρχαιολογίας. Τα ερωτήματα που συνδέονται τόσο με τη μορφή και τον τύπο του ναού, όσο και με την ακριβή θέση ανέγερσής του στον Ιερό Βράχο, τροφοδότησαν τη συγγραφή πολυάριθμων και αντιμαχόμενων μελετών κατά τα τελευταία 130 έτη. Το Έργο Καταγραφής των Διασπάρτων Αρχιτεκτονικών Μελών της ΥΣΜΑ, εστιάζοντας στην έρευνα όλων των πώρινων αρχιτεκτονικών μελών που προέρχονται από την επονομαζόμενη «Η-Architektur» ή το «Εκατόμπεδον», αφ’ ενός καθιστά δυνατή την πληρέστερη αναπαράσταση του ναού, προβάλλοντας εκ νέου τη μοναδική του αρχιτεκτονική, αφ’ ετέρου επιτρέπει την ανάδειξη νέων επιχειρημάτων όσον αφορά την ακριβή θέση του οικοδομήματος στον Ιερό Βράχο. Τα σχετικά συμπεράσματα διερευνώνται τόσο στο πλαίσιο της γένεσης των πρώτων μνημειακών δωρικών περίπτερων ναών εξ ολοκλήρου από λίθο, όσο και σε σχέση με την αρχαϊκή Ακρόπολη ειδικά, αλλά και την πόλη της Αθήνας κατά την αντίστοιχη περίοδο γενικότερα.
