Ενώ δεν είχε ακόμη ιδρυθεί ελληνικό κράτος, ετέθη το θέμα έκφρασης ευγνωμοσύνης προς τους συντελεστές της απελευθέρωσης του Έθνους με την ανέγερση μνημείων. Ωστόσο, τον 19ο αι. αναλώθηκαν κυρίως σε συζητήσεις που μόνο σε ευάριθμες περιπτώσεις κατέληξαν σε ηρώα. Έντονο ενδιαφέρον εκδηλώθηκε περί το 1871, στο πλαίσιο του εορτασμού της Πεντηκονταετηρίδος της Ελληνικής Επανάστασης. Οι συζητήσεις αναζωπυρώθηκαν κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και προπαντός κατά τον Μεσοπόλεμο, στο πλαίσιο του εορτασμού της Εκατονταετηρίδος της Ελληνικής Επανάστασης, που τελικά εορτάστηκε η Εκατονταετηρίς του Ελληνικού Κράτους το 1930. Κεντρικό σημείο συζήτησης αποτελούσε πάντοτε το ζήτημα ανέγερσης Πανελληνίου Ηρώου, το οποίο, παρά τις ατέρμονες συζητήσεις, δεν ανεγέρθηκε ποτέ. Στην παρούσα εισήγηση, μετά από μια εισαγωγή που θα αφορά γενικά στα ηρώα του Εικοσιένα, θα μας απασχολήσουν οι  προσπάθειες για να ανεγερθεί Πανελλήνιο Ηρώο. Θα δοθεί έμφαση στην πρόταση του γλύπτη Γεωργίου Μπονάνου (1863-1940), ένα «αρχιτεκτονογλυπτικό» έργο που έμεινε στο στάδιο του προπλάσματος, αλλά παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον γιατί αντανακλά τη νεοελληνική ιδεολογία. Στον γλυπτικό του διάκοσμο αποτυπώνεται όλη η ελληνική ιστορία από την Πτώση της Κωνσταντινούπολης έως και τους Βαλκανικούς Πολέμους, με απροκάλυπτες αναφορές στη Μεγάλη Ιδέα.

Θα μας μιλήσουν:

Η [Θεο]Δώρα Μαρκάτου γεννήθηκε στην Κεφαλονιά. Είναι πτυχιούχος των τμημάτων Ιστορίας και Αρχαιολογίας και Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Χαϊδελβέργης με κύριο κλάδο Ιστορία της Τέχνης. Με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών εξεπόνησε τη διδακτορική της διατριβή, στον κλάδο  Ιστορία της Τέχνης, με θέμα Ο γλύπτης Γεώργιος Μπονάνος (1863-1940). Η ζωή και το έργο του, και αναγορεύτηκε παμψηφεί αριστούχος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε αρχικά στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση ως Φιλόλογος και ως Σύμβουλος Φιλολόγων και στη συνέχεια στην Ανωτάτη Εκπαίδευση: Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών και Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων από το οποίο αφυπηρέτησε στη βαθμίδα της Αναπληρώτριας Καθηγήτριας. Συνεργάστηκε, επίσης, με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο ως διδάσκουσα και ως συντονίστρια της ενότητας «Ελληνικός Πολιτισμός - Τέχνες 1». Σήμερα είναι άμισθη Έφορος του Κοργιαλενείου Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου Αργοστολίου. Στο ερευνητικό της πεδίο εμπίπτουν η Ιστορία της Γλυπτικής, με έμφαση στη Δημόσια Γλυπτική και στην Ταφική Γλυπτική, η Ιστορία της Τέχνης της Επτανησιακής Σχολής (18ος-19ος αι.), η γυναικεία καλλιτεχνική δημιουργία, κ.ά.