Πώς να ξεπεράσουμε την προφανή αντίφαση μεταξύ της προσκόλλησης στην ισότητα των δικαιωμάτων, κάτι κοινό στην ελληνική και τη γαλλική εθνική ιστορία, και τη διαπίστωση της επιμονής ή ακόμα και της επιδείνωσης των ανισοτήτων; Θα δούμε πώς αυτό απαιτεί, αφενός, να έχουμε μια αντικειμενική και κριτική ερμηνεία των κληροδοτημάτων μας και, αφετέρου, να μην υποκύψουμε στον πειρασμό - ο οποίος είναι μεγάλος σε περιόδους κρίσης - να εφαρμόσουμε πολιτικές ισότητας με σκοπό αποδοτικές επενδύσεις. Το να συλλάβουμε και να προωθήσουμε την ισότητα για όλες και για όλους, σημαίνει να την καταστήσουμε μια άνευ όρων αρχή, ούτε ως προϊόν «αδελφοσύνης», ούτε ως εμπορεύσιμο είδος.

Η Réjane Sénac είναι Διευθύντρια Έρευνας CNRS στο Κέντρο Πολιτικών Ερευνών, CEVIPOF στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού (Sciences Po), όπου και διδάσκει. Είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του προγράμματος Έρευνας και Διδασκαλίας της Γνώσης για το Φύλο – PRESAGE αλλά και Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Αξιολόγησης του Agence Nationale de la Recherche (ANR) «Ανισότητες, Διακρίσεις, Μεταναστεύσεις». Διετέλεσε Πρόεδρος της Επιτροπής του Ανώτατου Συμβουλίου περί Ισότητας των Φύλων, συμβουλευτικό όργανο προς τον Πρωθυπουργό από τον Ιανουάριο του 2013 έως τον Ιανουάριο του 2019.

Η έρευνά της έχει ως ορόσημο την ανάλυση των σύγχρονων εκφράσεων της αρχής της ισότητας υπό το πρίσμα των διαφοροποιήσεων που κρίνονται ως νόμιμες ή παράνομες. Από την ανάλυση των πρακτικών της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών και της διαφορετικότητας, μέχρι την ανάλυση της αποκαλούμενης «θεωρίας των φύλων», σκοπός της είναι να εξετάσει τους δεσμούς μεταξύ των διαφοροποιήσεων που διαρθρώνουν τον δημόσιο τομέα - τον πολιτικό και νομικό ειδικότερα, και της αρχής της δικαιοσύνης στο επίκεντρο του κοινωνικού συμβολαίου. Για το σκοπό αυτό, η Réjane Sénac επικεντρώνεται στις αρχές της δημόσιας δικαιολόγησης των πολιτικών κοινωνικής ένταξης για εκείνους και εκείνες που η ίδια ονομάζει «μη-αδέλφια», στο μέτρο που έχουν αποκλειστεί θεωρητικά και ιστορικά από την δημοκρατική «αδελφοσύνη».

Στο τελευταίο της δοκίμιο, L’égalité sans condition. Osons nous imaginer et être semblables, θέτει υπό αμφισβήτηση τη γαλλική αντίληψη περί ισότητας ως ένα μύθο που πρέπει να αποδομηθεί για να επιτευχθεί μια άνευ όρων ισότητα : πέρα από το φύλο, την κοινωνική και εθνοφυλετική καταγωγή, τη θρησκεία και τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

Συντονισμός: Μαρία Στρατηγάκη, Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Πρόνοιας και Ισότητας του Δήμου Αθηναίων και Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κοινωνικής Πολιτικής Παντείου Πανεπιστημίου.