Θα αναφερθούμε: (α) στην απίθανη πολυπλοκότητα της ζωής, που προκύπτει από την βιολογική έρευνα, με την αέναη ποικιλομορφία, την απέραντη βιοποικιλότητα, τη διαρκή αλληλεπίδραση του γενοτύπου (των πληροφοριών που υπάρχουν στο DNA), του περιβάλλοντος και του φαινοτύπου, (β) στον ορισμό της ζωής, όπου η ζωή είναι η αυτοοργάνωση της ύλης ώστε να: λειτουργεί (μεταβολίζεται), να αναπτύσσεται, να αναπαράγεται και να διαιωνίζεται. Θα συζητήσουμε εάν θα μπορούσε η κατανόηση του μεγαλειώδους της ζωής, σε όλες της τις εκφάνσεις, να δημιουργήσει ένα νέο αξιακό πλαίσιο για την αρμονική συνύπαρξη των μελών μιας κοινωνίας αλλά και όλης της ανθρωπότητας, με τον περιβάλλοντα Κόσμο. που επηρεάζουν τη σκέψη και την καθημερινότητα των ανθρώπων, τη ροή και την αρμονία της φυσικής και κοινωνικής ζωής.