Ο φιλελευθερισμός είναι μια πολύπλευρη έννοια που συνιστά συγχρόνως κυρίαρχη πολιτική θεωρία, κοινωνικό κίνημα και οικονομική ιδεολογία. Στη μακρά και πολυτάραχη ιστορία του οι θέσεις του φιλελευθερισμού για τα δικαιώματα του ατόμου και τον ρόλο του στην κοινωνία καθώς και για τον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας υπέστησαν ριζικές μεταμορφώσεις. Εντέλει, ο φιλελευθερισμός θα υποστήριζε πως ο σκοπός μιας ελεύθερης αγοράς θα ήταν να δημιουργήσει ευκαιρίες και, αν είναι δυνατόν, πλούτο για όλους και όχι για τους λίγους. Ως εκ τούτου, η ανάδυση του νεοφιλελευθερισμού και της σχεδόν ολοκληρωτικής εστίασής του στη συγκέντρωση του πλούτου ως μέσο κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής προόδου δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί εχθρική και απειλητική προς τη νεοκλασσική φιλελεύθερη σύνθεση του Rawls. Εντούτοις, είναι ο φιλελευθερισμός που, σαν μαύρο πρόβατο, επωμίζεται την ευθύνη για τις αντιδραστικές εκδηλώσεις ξενοφοβίας και λαϊκισμού που λογίζονται ως απόρροια των νεοφιλελεύθερων πρακτικών και των πρωτοφανών επιπέδων ανισότητας στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες. Στη διάλεξή του, ο καθηγητής Αιμίλιος Αυγουλέας θα εξετάσει αν η τρέχουσα συγκυρία οδηγεί τελικά στον θάνατο του φιλελευθερισμού, χαράσσοντας εκ νέου τις θεμελιώδεις αρχές του και αναζητώντας τη θέση τους στο σήμερα.