O σύγχρονος άνθρωπος ζει σε έναν ελεγχόμενο και κατευθυνόμενο κόσμο, όπου του επιβάλλεται να είναι επίπλαστος ή επιβαλλόμενος εαυτός, χωρίς να του δίνεται η δυνατότητα να το ανακαλύψει. Με επιθυμίες a la carte, διαμορφωμένες από πολιτικοοικονομικές σκοπιμότητες και ως Δούρειο Ίππο την κοινωνική δικτύωση, όλα επιτρέπονται και τίποτα δεν απαγορεύεται (διότι οι απαγορεύσεις είναι εργαλεία δημιουργίας προσωπικών επιθυμιών). Επιβεβλημένη και ατέρμονη τέτοιων επιθυμιών η απόλαυση. Η βραδιά ποίησης εκ των πραγμάτων, μετατρέπεται και σε βραδιά διάδρασης. Όλοι μας, ακούγοντας κάθε ποίημα, αναπόφευκτα, θα βάζουμε με το νου το δικό μας σημείο στίξης, όμοιο ή άλλο από του ποιητή (ισχύει και το μόριο ΔΕΝ)